De lockdown heeft gevolgen voor de zichtbaarheid van het gemeentebestuur. Werkbezoeken, openingen, aanwezig zijn bij activiteiten of spontaan een gesprek voeren met inwoners staan op een lager pitje. Daarbij speelt ook dat onze belangrijkste opgaven, zoals het op orde brengen van de financiën, het sociaal domein en de organisatie, vooral veel interne aandacht opeisen.
Als je me een jaar geleden had verteld dat ik een gemeente zou gaan besturen vanachter mijn laptop in mijn eigen huis, had ik het niet geloofd. Het is nu de realiteit van de dag en ik kan me al nauwelijks meer voorstellen dat het ooit anders was. Bij het online vergaderen mis ik wel een stuk non verbale interactie. Daarom vergaderen we op de dinsdag, de dag van de collegebesluiten, wel fysiek. Dat geeft een andere dynamiek die nodig is voor het nemen van ingewikkelde beslissingen. Nieuw in ons midden is Jan Scholten, onze (interim) gemeentesecretaris. Een zeer ervaren directeur en welkome aanvulling op ons team.
Toch leg ik wel digitale werkbezoeken af. Zo zag ik op mijn laptop de expositie van kunstwerken van bezoekers en cliënten van het het inloophuis van Cosis. Een kunstenaar vertelde me dat zijn werk tot doel heeft om een gesprek op gang te brengen over hokjesdenken. Hij stelt dat iedereen in meerdere hokjes past en dat dat helemaal niet erg is. Samen kwamen we tot de conclusie dat je soms ook uit een hokje kan stappen om een ander hokje op te zoeken maar er zijn ook hokjes waar je niet uit kan. Voor de kunstenaar is dat het hokje autisme. Het was een mooi gesprek over identiteit. Jammer dat deze expositie, door de lockdown geen publiek heeft gehad. Cosis is nu bezig met het inrichten van een nieuwe expositie en hopelijk kan deze straks wel bezocht worden.
Met de directeuren van de culturele instellingen spraken we over het belang van cultuur voor Hoogeveen. Voor iedereen die actief bezig is met cultuur is dat een ‘no brainer’, zonder cultuur is de samenleving betekenisloos. Er is geen inspiratie of uitdaging en dat wat ons bindt (de geschiedenis) is dan niet zichtbaar. Niet alle Hoogeveners zullen dit belang herkennen. Dat komt omdat ‘cultuur’ een vaag en abstract containerbegrip is. Er zijn bijvoorbeeld jongeren die denken dat cultuur iets is voor oude mensen terwijl ze in hun vrije tijd in een band spelen en films kijken. Cultuur zit in het DNA van alle mensen en we zijn dus allemaal makers en publiek. Het besef dat cultuur van en voor iedereen is en bijdraagt aan bijvoorbeeld: ontwikkeling, economie en gezondheid, gaat zeker een rol spelen in de plannen van de organisaties voor de komende jaren.
Tot slot nog even een hoera voor Ceylisa van BSO Woelwater. Ceylisa is de winnares van het Kindermenu 2.0 in de Gemeente Hoogeveen. Zij maakte gevulde courgettes met gehakt en groente en door het gebruik van Mexicaanse kruiden gaf ze er een zonnige twist aan. Tien jaar en dan al zo koken, ongelofelijk knap vind ik dat!
