De eerste weken van 2021 waren, op zijn zachts gezegd, turbulent. In de Verenigde Staten werd het Capitool bestormd en in Den Haag ging het kabinet weg maar ook weer niet. Ondertussen worstelt de wereld ook nog met Covid-19 en al haar mutaties. In Hoogeveen moest de inloopvoorziening van het Leger des Heils tijdelijk sluiten en in verpleeghuis Weidesteyn was de nood zo hoog dat defensie moest bijspringen. Ondanks het wenkend perspectief van de vaccinaties, zijn we er dus nog lang niet. 

Bij de gemeente begonnen we het nieuwe jaar met een ‘scrumoperatie’. Een week lang bogen tientallen ambtenaren zich over de vraag hoe we dit jaar 1,5 miljoen kunnen bezuinigen op het sociaal domein. Geen gemakkelijke klus. Het pakket aan maatregelen bevat efficiëntie voordelen maar ook zeker meer ingrijpende maatregelen die inwoners zullen treffen. De volgende stap is dat we hierover advies vragen aan de adviesraad Sociaal Domein en de Cliëntenraad. 

Vorige week werd het rekenkamerrapport over inclusie naar buiten gebracht. Het rapport lag er al een tijdje maar pas na het aantreden van het zakencollege kon het behandeld worden. De conclusies zijn glashelder: de gemeente heeft geen visie op (en beleid over) inclusie vastgesteld. De uitvoeringsplannen zijn (met uitzondering van de WMO) niet in lijn met het VN verdrag Handicap. Het doel van dit verdrag is het bevorderen, beschermen en waarborgen van de mensenrechten van mensen met een beperking. Het gaat dan bijvoorbeeld om toegankelijkheid, persoonlijke autonomie en mee kunnen doen in de samenleving. De overheid en maatschappelijke organisaties zijn verplicht om op deze terreinen stappen te zetten. 

In Hoogeveen is wel een aanzet gemaakt voor een inclusie-agenda maar het stuk is nooit door het college en de raad vastgesteld. Het is terecht dat het rekenkamerrapport tot verontwaardigde reacties leiden. Hoogeveen moet dus aan de bak! We gaan kijken hoe we dit kunnen oppakken binnen de financiële (on)mogelijkheden. Ik ben daarover positief, houding en gedrag hoeven immers niet duur te zijn!

Groet,

Janita